Słowackiemu krzyczą koty

Słowacki wielkim poetą był.

I był we Wrocławiu. 

 

Juliusz Słowacki: - Niegodziwy Wrocław, zdarli mnie okropnie, bo za dni 16 zapłaciłem 30 talarów i miałem tylko tę przyjemność, że mieszkałem w zupełnie starożytnej kamienicy, której dachy wyższe są niż trzypiętrowe ściany, a pod dachami pieje kogut i krzyczą koty. (Fot. Krzysztof Gutkowski / AG)

Jestem z Wrocławia.

Będę... wielkim poetą???

Romantyzm mam we krwi. 

Słowackiemu krzyczały KOTY pod dachem kamienicy, za to ja piję w knajpkach pochowanych po piwnicach. 

Śnię romantycznie, 

zachwycam się pięknymi, aczkolwiek zbytecznymi drobiazgami, 

gapię się w rozgwieżdżone niebo maślanymi oczami.

Naprawdę umiem wzdychać do księżyca! 

Profesjonalnie przeżywam wielkie dramaty. Najlepiej, żeby to były dramaty miłosne...

Wrocław, 1945 r.

Bywam nieobecna duchem, 

zanurzona w melancholi, schowana w marzeniach. 

No i wyjątkowo dobrze wychodzi mi rujnowanie...

Huśtawka nastrojów, 

duchowe poruszenia i gadanie do siebie na głos...

Coś jest na rzeczy.

I tylko jeden problem:

poezja mi wychodzi bokiem. 

Coż... jak na załączonym obrazku. Jestem kotem. 

Romantyzm okazał się sentymentalizmem.

Prozaiczna przyczyna - nie umiem pisać...