co ukrywa firana?

Co tam jest? - zaciekawiło się Słońce i zanim pomyślało czy to wypada już zaglądało w okno. Na drodze intruza (a może gościa? bo to nie było wcale takie jednoznaczne... ) stanęła firana. Zamigotała, zaflirtowała, trochę wpuściła, część rozproszyła...

kot w oknie sąsiada iluzje optyczne

Lubię firanki 

za tę ich dwuznaczność.

Dawno temu w Holandii, w czasach gdy obserwowanie życia ulicy z okna bywało zajęciem gospodyń domwych, firany ozdabiały okna i dodawały splendoru właścicielce. 

Do czasu.

Mąż pewnej Pani był może i dobrym człowiekiem, ale jako mężczyzna był w życiu tej Pani mocno nieobecny. Pewnego razu ta Pani zaiskrzyła z jakimś Panem. Pan nie był jej mężem, więc ta namiętność dziać się działa w ukryciu przed sąsiadami, a szczególnie przed sąsiadkami. Gdyby nagle w środku dnia nie wystawała w oknie - mogłoby to wzbudzić podejrzenia. 
No to żeby stworzyć pozór "dobrego prowadzenia się" i zapewnić sobie mocne alibi, Pani - jak zazwyczaj - wystawała w oknie. Tymczasem kochanek ukryty w zwojach firany, rozpalał zmysły i zaspokajał potrzeby. Bo nawet przykładna gospodyni domowa potrzeby ma. Sprawa się wydała.

Odtąd Holendrzy, w moim odbiorze naród dosyć... chłodny, zamiast zaspokoić swoje kobiety, odarli się z ochrony zwykłej ludzkiej intymności, na rzecz ZASAD. Aż zacytuję Joannę Staryk i jej "Firany historia prawdziwa":

Podsumowując - okna bez firanek w Holandii uznawane są jako wyraz „nie mam nic do ukrycia, a Bóg i tak wszystko widzi”.

zabawa w chowanego
kuferek otwarty

    Uhm...  aż zrobiło mi się duszno od tej kontroli. 

Twój Bóg też Cię tak inwigiluje?

  

Kot w firanie